Prototyp przyczepy do autobusu Jelcz 080 powstał w 1980 roku. Ogółem wyprodukowano prawdopodobnie zaledwie trzy sztuki tego modelu. Zespoły pojazdów złożone z Jelcza 080 i opisywanej przyczepy testowano m.in. we Wrocławiu czy Lublinie, jednak próby nie wykazały przydatności takiej konstrukcji jak i szerszego zainteresowania nią.
Nadwozie zaadoptowano w głównej mierze z wersji silnkowej, jedyną zewnętrzną różnicą była ściana przednia, która w przyczepie była identyczna jak tylna. Wymiary: Długość (bez dyszla)- 8000 mm, szerokość - 2500 mm, wysokość - 3150 mm, masa własna - 5100 kg. Wyposażenie dodatkowe - światła pozycycjne, z możliwością świecenia także po odłączeniu od pojazdu ciągnącego.
Wnętrze:
Oryginalnie we wnętrzu znajdowało się 35 miejsc siedzących (o 3 więcej niż w Jelczu 080). Poza tym nie było różnic pomiędzy przyczepą, a wersją silnikową. Przyczepa posiadała własne, niezależne ogrzewanie typu "SIROCCO", oraz oświetlenie wewnętrze.
Podwozie, silnik i układ napędowy:
Podwozie jest niemal identyczne jak w wersji silnikowej, czyli rama od samochodu siężarowego Star 200, tylna oś z podwójnymi oponami, przednia oś kierowana za pomocą mechanizmu kierowniczego poprzez dyszel ciągnący. Hamulce zasadnicze bębnowe, jednoobwodowe, sterowane pneumatycznie. Dodatkowo zastosowano mechanicznie uruchamiany hamulec postojowy.
Inne informacje:
Jedna z przyczep została wyprodukowana jako ambulans RTG, jako który służyła do lat 90-tych. Później stała się właśnością prywatnego właściciela, a w okolicach roku 2002 przeszła na własność firmy budowlanej z Jelcza - Laskowic, gdzie służyła do 2012 roku jako barak socjalny. Opisywany egzemplarz jest prawdopodobnie ostatnim zachowanym z tej serii.
Szczegółowe dane pojazdów...
